เหมือนเคยเขียนหัวข้อนี้มาก่อนแล้วรอบนึง แต่คงคนละอามรณ์กับครั้งนี้
วันก่อน มีคนๆนึง บอกมาว่า
"หาความสุขของตัวเองให้เจอละกัน"
เป็นคำพูดที่แทงใจดำมากๆ หน้าหงายไปเลย
เราเชื่อว่าตัวเราเป็นคนที่มีความสุขในชีวิตมากๆคนนึง เพราะเราทำสิ่งที่อยากทำอย่างมุ่งมั่นมาตลอด
แต่บทเรียนของชีวิตก็บอกว่า คนเราคงไม่ได้มีความสุขสมหวังไปตลอดเวลา ความสุขบางอย่าง อยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่กลับเอื้อมไปหยิบมันมาไม่ได้ ช่างเป็นอะไรที่ทรมานยิ่งนัก
วันนี้เราต้องปล่อยวางตรงนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ แทนที่จะมีความสุข กลับมีความทุกข์ขึ้นมาแทน เพราะเราไม่สามารถไขว่คว้ามันมาได้
ก็อยากจะตอบคนๆนี้ไปว่า
เราเจอแล้วล่ะ ความสุขอันนั้น ถึงแม้มันจะไม่ยั่งยืน แต่ก็ไม่เสียใจ ที่เราได้สัมผัสมันเพียงแค่นั้น เพราะเรากล้าที่จะไขว่คว้ามัน ไม่ต้องมาเจ็บปวดทีหลังว่าทำไมเมื่อวันที่เรามีโอกาส แต่เรากลับปล่อยมันผ่านไป
5 comments:
ไม่รู้หรอกนะว่าความสุขของคุณคืออะไร แต่อ่านแล้วขัดใจตรงที่ว่า ก็รู้อยู่นิว่าอะไรคือความสุขของคุณ แต่ทำไมถึงไขว่คว้าไม่ได้ล่ะ ถ้าเคยคว้ามาแล้วถึงรู้ว่ามันคือความสุข ทำไมไม่ถือมันต่อไปล่ะ ถ้าความสุขของคุณไม่ผิดกฎหมายอะไรร้ายแรง หรือถ้าคุณไม่เคยคว้ามันมาอยู่ในมือมาก่อน คุณรู้ได้ยังไงว่ามันคือความสุข คุณโมเมเอาเองหรือปล่าวว่าถ้าคุณเป็นอย่างนั้น คุณเป็นอย่างนี้ ถ้าคุณได้ไอ้นั่น ถ้าคุณได้อันนี่ ถ้าคุณมีเค้า คุณถึงจะมีความสุข
ความสุขของคนเราจะว่าไปจะหาง่ายก็ง่าย จะว่าหายากมันก็ยาก ทุกอย่างอยู่ที่ใจคุณเท่านั้น ในเมื่อคุณเลือกที่จะทิ้งมันไปเอง คุณก็ไม่น่าจะมาคร่ำครวญเอาทีหลังเลย
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นครับ
ติดนิดนึงตรงที่บอกว่า
"ในเมื่อคุณเลือกที่จะทิ้งมันไปเอง "
แต่กลับไปอ่านดู
ไม่ได้บอกว่าเราเลือกทิ้งมันไปเองนะ
ความสุข ถ้าถือได้ ใครจะไม่ถือล่ะ
ถ้าถือแล้วมันตำมือบางทีก็ต้องยอมวางมัน
หรือมันลื่นๆ บางทีมันก็ลื่นหลุดมือ
บางทีคนอื่นก็มาหยิบไปจากมือเราเฉยๆก็ได้
ก็นึกว่าที่คุณบอกว่า "เรามีโอกาสที่จะสัมผัส แต่ไม่คว้ามันไว้"ไง เลยเข้าใจว่าคุณทิ้งโอกาสที่จะมีความสุขไปซะเอง
ถ้าถือความสุขไว้แล้วมันตำมือ ก็ลองหาถุงมือมาใส่ซิ เหมือนๆ กับคนที่ชอบกินทุเรียนอะ รักที่จะกินก็ต้องป้องกันตอนแกะเปลือกไง หรือถ้ามันลื่นมากนักก็หาถุงสวยๆมาใส่มันซะ ถึงจะลื่นแค่ไหนมันก็คงไม่ลื่นหลุดจากถุงหรอก ถ้าเราถือให้ดีทุกอย่างมันอยู่ที่เราจัดการทั้งนั้นแหละ
คุณคงนึกว่า ไอ้นี่มันเป็นใครวะ แนะนำอะไรบ้าๆบอๆ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรของคุณซะหน่อย ความเห็นของผมอาจเป็นอะไรที่กวนประสาทคุณ แต่ก็เป็นแค่เพียงการแสดงความเห็นของผมเท่านั้นแหละ ไม่ได้หวังว่าคุณจะเข้าใจผมมากมาย แต่ขอบคุณนะครับที่ตอบ
comment น่าสนใจดีคร้าบ ก็ทำให้ผมต้องคิดตามมากขึ้น ได้อะไรเยอะเหมือนกันน่ะ
ผมเข้าใจ idea นะ แต่คิดว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้น
การเอาทุเรียนมาใส่ถุงมันเป็น event ที่ไม่มี chain effect
เอาแบบนี้ไหม
ทุเรียนกำลังตำมือคุณอยู่ แล้วคนๆนึงเดินถือถุงใส่ทุเรียนผ่านมา คุณจะขอถุงนั้นมาใส่ทุเรียนของคุณ แล้ว ให้คนๆนั้นถือทุเรียนมือเปล่าหรือเปล่า ?
ถ้าทำได้ผมว่าคุณคงถือความสุขนั้นได้ แบบไม่สนใจอีกคนว่าจะสุขจากการกระทำของคุณ จะสร้างความทุกข์ให้คนอื่นอีกกี่คน
ประมาณนี้แหละ :) เราจัดการเรื่องเราได้ แต่จัดการสิ่งที่เกิดจากการกระทำของเราได้หรือเปล่า ?
ผมคิดว่าคงไม่เสมอไปครับ
อืม เริ่มเข้าใจคุณแล้วล่ะ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะครับ จัดการกับปัญหาให้ได้ไวๆ ล่ะกันครับ
Post a Comment