Saturday, October 14, 2006

What a day

วันก่อน เนื่องในโอกาสที่เพื่อนโค้ด จะอพยพย้ายข้าวของไปประเทศญี่ปุ่นในเร็ววัน
บวกกะน้องแป้ง ก็จะหนีตามความฝัน ไปออส อีก
ก็เลยมีนัดทานข้าวกันเล็กน้อย ...

ตอนแรก เจ้าภาพนัดที่ To-Sit สยาม
แต่ข้าพเจ้าว่ามันเสียงดัง และ มันนัดวันพฤหัส เลยอยากไปที่ชิลๆแทน
ก็เลยบอกว่า งั้นไป Anna Cafe แทนดีกว่า ..

ไปๆมาๆ ชะตาพลิกผัน ไปเจอร้านชื่อ Olive Keeper อยู่ที่นราธิวาส ซอย 10
ถูกชะตามาก มันเป็นร้านแนว good evening, sortrel แหละ
มี Live music ด้วย และที่สำคัญ ห้ามสูบบุหรี่ในร้าน !

อ่ะ เลยลากเพื่อนๆทั้งหมดไปซะเลย

วันงาน
แรกๆก็ชิลดี คุยสนุกๆ
น้องแป้งมา ชวนเมา
อ่ะ โอเค บาคาร์ดี้ขำๆละกัน
.... อืั้ม อร่อย
ไปๆมาๆ .. ไหงกลายเป็นการดวลช๊อตไปได้ฟระ
ขวดแรกหมด ต่อขวดสอง ... ขวดสองหมด ในเวลาน้อยกว่าสิบนาที
ต่อ Red ขวดสาม ... ชักไม่หนุกแล้ว
ถึงตอนนี้ สภาพแต่ละคนน่าเป็นห่วงมาก
จะกลับบ้านกันไหวป่าววะ ขับรถกันทั้งน้าน

อ้าวเฮ้ย นั่น น้องแป้งไปซะแล้ว
หันมาอีกด้าน ไอ้กอล์ฟกอดถังน้ำแข็งอ้วก !!
ไอ้มนต์ก็พอกัน เริ่มเพ้อหนัก.. ชิบหาย..
พาไอ้กอล์ฟกลับไปรถ กลับบ้านเอง ขับดีๆละกันมึง กรูช่วยไม่ได้ .. จบไปหนึ่ง
น้องแป้ง ได้ภัทรดูแล ค่อยดีหน่อย โด๊ปน้ำไปสองขวด สร่างเมาได้ ...
อ่ะ กลับๆ ... แต่ เฮ้ย ไปถอยรถชนอะไรวะ ! เววรรร
ต้องให้พี่ที่ร้านเค้าถอยใ้ห้ ... เฮ้อ ถึงบ้านแล้วโทรมาด้วยนะเฟ้ย

กลับมา ไอ้มนต์ .... แม่งง... ลงไปนอนกลิ้งกับพื้น ...
โอย แทบลมจับ ...

สุดยอดแล้ว ทำไงดีวะ ... แต่ละคนก็ดูแลไม่ได้
เออ ขนมันมาบ้านกูละกัน ...
ต้องใช้ผู้ชาย 4 คน หิ้วคนละด้าน ยัดใส่รถไอ้โค้ด

ขับกลับมาถึงบ้าน ... เหลือคนสองคน .. ยกมันไม่ไหวว่ะ
แค่เอาลงจากรถมาได้ ก็บุญแล้ว
ไอ้มนต์เลยต้องนอนกลิ้งอยู่ หน้าบ้าน จนเกือบตีสี่
ลากแล้ว ยกแล้ว ทำยังไงก็ไม่ไหว ... หมดแรง

สุดท้ายต้องยกขึ้นรถเข็นผัก แล้วลากเข้าบ้าน ...
รอดตาย ... โล่งใจไปสักพัก
เสียงโทรศัพท์ของไอ้มนต์ดังขึ้น ...
พี่ชายมัน ... เออ ไม่รับดีกว่า
แล้วข้าพเจ้าก็พยายามจะปิดเสียงโทร ...
เี้อี้ยย !!!!! พบว่าโทรศัพท์มัน .... เป็นภาษาเยอรมัน
อ่านไม่ออกสักตัว ชิบบบ.... ช่างแม่งเว้ย
สักพัก "Dad" ก็โทรมา .. คราวนี้เลยต้องรับ
แล้วก็เอาโทรไปแปะแก้มมัน ให้คุยกะพ่อ
มันได้แต่ครับๆ .....วาง .. แล้วก็นอนต่อ

กว่ามันจะฟื้น .. แล้วขับรถไปส่งมันที่บ้าน ก็เกือบเช้า

... วันศุกร์ มีประชุม 3 อัน
ขาดไม่ได้ด้วย

แทบสิ้น .....

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

เวลาจะกินเหล้า กินแต่พอควรนะครับ :D
ไม่งั้นเพื่อนคุณจะลำบากแสนสาหัส



มาๆ ซักช๊อตไหม



ถ่ายทำไมวะสาด



หนูเมาแล้วค่าา

3 comments:

Anonymous said...

เงอ โชคดีที่กรูไม่ได้ไปด้วยนะเนี่ย

Anonymous said...

ฮาๆ เข้ามาขำ

Anonymous said...

มันอ้วก อีกแล้ว ไอ้กอล์ฟ